Page 283 - e-Kongre Bildiriler Kitabı

İncelenen öğretmen kategorisindeki filmlerin hiç birinde öğrencilerin olumsuz davranışlar
sergilediği görülmemektedir. Öğrenci kategorisindeki iki filmde ise olumsuz öğrenci temsiline rastlanır

ve filmlerden birinde olumsuz davranışlar göstermenin sebebinin teknoloji ile ilgili olduğu, diğerinde
bu davranışların finalde değiştiği görülür.

İki öğrenci filminde engelli öğrencilerle dayanışma temasının varlığı dikkat çekmektedir.

Öğrenci temsilinde kısıtlanmış ve itaatkâr öğrencilerin varlığı da yine ortak bir söylem olarak fark edilen

noktalar arasındadır.

SONUÇ, DEĞERLENDİRME VE ÖNERİLER

İncelenen filmlerde fark edilen eleştirel ortak noktalar arasında, kalıp yargılara eleştirel bakış,

kısıtlanmışlıktan kurtulma arzusu ve öznel fikirlerin desteklenmesi arayışı yer almaktadır. Engelli
öğrencilerle dayanışma öyküleri ve motive edici anlatıların varlığı, öğrencilerin bu konudaki

hassasiyetinin, empati gücü ve duyarlılığının bir göstergesi olarak kabul edilebilir. Öğrencilerin

«ailelerinin yaşamlarındaki etkisini anlatan» öykülere odaklanması, okul çağındaki çocukların özellikle
ergenlik döneminde aile içi sorunlar ve ebeveyn davranışlarından ciddi boyutta etkilendiğini ve buna bir

çözüm yolu aradığını ortaya koymaktadır.

Filmlerde yer alan öğretmen temsilinin bir yaşamın sürmesi ya da bir gencin kaybedilmesi

konusunda etki gücüne sahip, bir öğrencinin hayat akışında kırılma noktası yaratabilme gücüne sahip ve
kimi zaman kurtarıcı rolünde olması, bu mesleğe verilen önemin belirgin bir göstergesidir.

İncelenen filmlerin veliden öğretmene ve öğrenciye dek pek çok izleyicinin özeleştiri yapmasını

sağlayabilecek çeşitlilikte olması, bir kısmının ilham verici, umut öyküsü niteliği taşıması, bazılarının
eğitim süreçleri ile ilgili sorular sorulmasını sağlaması, filmlerin eğitim misyonlarını düşündürme ve

sorgulatma yolu ile güçlü biçimde yerine getirdiğini göstermektedir.

Sonuç olarak, eğitimde sinemanın kullanılmasının önemi de düşünüldüğünde, EBA ve benzeri

eğitim mecralarında nitelikli filmlerin sayıca arttırılmasının, okullarda sinema kulüpleri kurulması, yerel

ve ulusal kısa film yarışmaları gibi etkinliklerle öğretmen ve öğrencilerin düşüncelerini sinema yoluyla
ifade etmesinin sağlanmasının ve bunun eğitsel süreçlerin bir parçası haline getirilmesinin faydalı ve yol

gösterici olacağı düşünülmektedir.

283