Page 512 - e-Kongre Bildiriler Kitabı-II

Eğitimde Yeni Normlar-II Uluslararası Covid-19 Kongresi

GİRİŞ

Öğrenme-öğretme sürecinde, öğrencilerin istenilen davranışları kazanabilmeleri, uygun strateji, yöntem
ve tekniklerin kullanılmasını gerektirmektedir. Bu hususta, gerek öğrencilerin, gerekse de öğretmenlerin
işini kolaylaştıracak, etkili öğretme ve öğrenmeyi sağlayacak birtakım strateji, yöntem ve teknikler bu-
lunmaktadır (Yaşar ve Gültekin, 2015). Bu doğrultuda öğretim ortamlarında uygulanan oldukça önemli
yaklaşımlardan birinin de Argümantasyon Tabanlı Öğrenme Yaklaşımı (ATÖY) olduğu söylenebilir.
Nitekim argümantasyon, bir problemi çözmek amacıyla iddiaların ortaya atıldığı ve bu iddiaları des-
tekleyen sebepleri ileri sürerek düşüncelerin doğruluğunu ya da yanlışlığını ispatlamak için eldeki verilerin
kullanılma sürecidir (Fettahlıoğlu, 2013, s. 184). Bu açıdan argümantasyon yapılandırmacı yaklaşımı yan-
sıtsa da daha çok bilimsel iddiaların öğrenme ve değerlendirilme süreci olarak da tanımlanabilir (Anagün
ve Kardaş, 2016, s. 2002).
Toulmin (1958) The Uses of Argument (Argüman Kullanımı) adlı kitabında argümantasyonu belirli bir
iddianın geçerliliği hususunda insanları ikna etmek amacıyla veri, gerekçe, destekleyici ve reddedici bile-
şenlerini kullanma süreci olarak tanımlamaktadır (Oğuz ve Demir, 2016, s. 257). Nitekim argümantasyon;
kanıtların, verilerin ve akıl yürütme bileşenlerinin kullanılarak gerçekleştirildiği bir akıl yürütme sürecidir
(Toulm, 2003). Alan yazında argümantasyona dayalı değerlendirme modellerinin bazıları aşağıda veril-
miştir (Oğuz ve Demir, 2016, s. 258-263).
• Giere modeli

• Lawson modeli
• Sandoval modeli
• Downing modeli
• Toulmin argüman modeli

• Kelly ve Takao’nun modeli
• Schwarz, Neuman, Gil ve İlya modeli

• Zohar ve Nemet’in analitik çerçevesi modeli
• Erduran, Simon ve Osborne’nin argümantasyon seviyeleri modeli

Topçu’ya (2017, s. 66) göre argümantasyon ile ilgili yapılan analizlerde en sık kullanılan Toulmin Ar-
gümantasyon Modeli (TAM)’dir. ATÖY’ü tanımlayan çeşitli teorik ve metodolojik taslaklar oluşturulmuştur.
Toulmin (1958) tarafından geliştirilen argümantasyon modeli bu taslaklar arasında en kapsayıcı olanıdır.
Bu model argümantasyonun teorik perspektifinin temelini oluşturmaktadır. Ayrıca TAM’da yer alan tüm
bileşenlerin tamamı her tartışmada bulunmak ve kullanılmak zorunda değildir (Ayas, Çepni ve Ayvacı, 2015).
Toulmin (1958) tarafından geliştirilen argümantasyon modelinin yapısını oluşturan beş temel bileşen
Şekil 1’de verilmiştir (Küçük Demir, 2014).

artvincovidcongress.org 512 - Bildiri Metni -