Page 730 - e-Kongre Bildiriler Kitabı-II

Eğitimde Yeni Normlar-II Uluslararası Covid-19 Kongresi

Durak ve diğerleri (2020)’nin yaptığı ve 33 üniversitenin katıldığı bir araştırma doğrultusunda
üniversitelerin çok büyük bir kısmı (23 üniversite) uzaktan eğitimin yaygınlaşması gerektiğini belirtmişlerdir.
Bazı üniversiteler çevrimiçi eğitimin sadece yüz yüze eğitimi destelemek için kullanılması gerektiğini, bir
üniversite ise yalnızca zorunlu durumlarda kullanılması gerektiğini belirtmiştir.
Bu araştırma doğrultusunda çoğu üniversite, pandemi sürecinde hali hazırda var olan öğrenme
yönetim sistemi ve canlı ders yazılımı ile devam ettiklerini belirtmişlerdir. Ayrıca kullandıkları sistemin/
yazılımın kullanımının kolay olması ve ücretsiz olmasının tercihlerinde etkili olduğunu belirtmişlerdir (Durak,
Çankaya ve İzmirli, 2020).
Covid-19 akademik dünyanın her aşamasını değiştirmiştir ve bu durumun pandemi azaldıktan sonra
bile istemeden devam edeceği ortadadır (Woolliscroft, 2020). Pandemiyle sanal çevrimiçi eğitim sistemi
bir zorunluluk olmasına rağmen şimdi ve gelecekte çeşitli ülkelerde normal bir öğretim uygulaması olarak
popüler hale gelecektir (Ansari vd. 2021). Bao (2020), ortaya çıkan eğitim modellerinin; altyapılarının ve
programlarının çok sayıda farklı kurum tarafından oluşturulduğunu ve eğitim modellerinin, eğitim ve
öğretimin paydaşları olarak adlandırılan öğretmenler ve öğrenciler de kesintisiz öğretme ve öğrenmeyi
sürdürmek için geliştirildiğini belirtmektedir.

COVİD-19 Sürecinde Eğitim Alanındaki Değişikliklerin Eğitimciler Üzerindeki Etkileri
Pandemi, güvenlik nedenleriyle üniversitelerin aniden kapanmasına neden olduğundan, aslında tüm
disiplinleri “acil durum uzaktan öğretimi” için çevrimiçi olmaya zorladı (Crawford vd., 2020). Böylece, eği-
timciler arasında COVID-19, hepimize acil uzaktan eğitime geçme gibi ortak bir hedef vererek bir anlamda
öğrenmeye nasıl yaklaştığımızı değiştirdi. Pandemi, disiplinler arasında ve küresel olarak içerik dağıtımında
ani bir değişime neden oldu, eğitimciler arasında benzeri görülmemiş bir ilgi uyumu yarattı (Bao, 2020).
Eğitmenlerin çoğu daha önce uzaktan eğitim araçlarını hiç kullanmamış olmasına rağmen pandemi ile
bunu nasıl yapacağını hızlı bir şekilde öğrenmek zorunda kaldı (Çetinkaya ve Aydın, 2020).
Pandemi sürecinde ister çevrimiçi ister yüz yüze derslerde ders veriyor olsunlar, tüm eğitimciler için
birçok problem çözme becerisi gerekli olmuştur (Kim, 2020). Pandemi hepimizi etkilemiş olsa da, eğitim
üzerindeki tehdit ve yükün üstesinden gelmek için farklı kurumsallaşmış ve bireysel stratejiler böylece
ortaya çıktı (Crawford vd., 2020). Ölçümler, benzer şekilde uygulanmış olsa da, disiplinler arasında çev-
rimiçi hareket etmenin etkileri farklı olmuştur. Tıp ve hemşirelik gibi insan teması gerektiren disiplinler
belki de en ciddi şekilde etkilenenler olmuştur. Bununla birlikte, ekoloji, evrim, biyoloji ve eğitim gibi alan
temelli disiplinler de önemli ölçüde etkilenmektedir (Corlett vd., 2020).
Eğitimin hızlandırılması ve başa çıkma mekanizmalarını içeren yöntemlerin sağlanmasına kadar
uzanan bir yelpazede eğitimciler için temel zorluk; öğrencilerde öğrenme kaybını önlemek için öğrenme-
nin sürekliliğini sağlayan verimli öğrenme araçlarının ve müfredatının nasıl sağlanacağı olmuştur (Okoye
vd., 2021). Kriz döneminde eğitim için ön çalışmalar yapmak mümkün olmamıştır. Bunun yerine eğitim
kurumları eğitmenleri sınırlı düzeyde eğitmek durumunda kalmışlardır. Bu eğitimler ise genellikle uzaktan
eğitim araçlarının nasıl kullanılacağı üzerine odaklanmıştır.
Eğitim kurumlarının öğrenme yönetim sistemlerinde ki ve canlı ders yazılımlarındaki yanlış tercihleri
de eğitmenlerin bu süreçte olumsuzluklar yaşamalarına neden olabilmektedir (Durak vd., 2020). Eğitimciler
sadece okulların kapanmasıyla nasıl başa çıkacaklarını değil, aynı zamanda öğrencilerin öğrenme kaybını
önlemek için hangi uygun adımların atılması gerektiğini belirlemektedir (Chick vd., 2020).
Ayrıca, yüz yüze öğrenme ortamlarının çevrimiçi öğrenme ortamlarına dönüştürülmesinin özellikle
eğitimciler için anlaşılmaz bir bozucu faktör olduğu bilinmektedir (Woolliscroft, 2020). Eğitimciler için en
iyi çıkarım, öğretmenler ve öğrenciler için öğrenme süreçlerini teşvik etmede kullandıkları farklı öğren-
me yönetim sistemlerine veya çevrimiçi öğrenme platformlarına etkili bir geçiş sağlamaktır. Bu planların
sahip olduğu ve sonuç olarak da kapsayacağı boşluğu doldurmak için eğitimcilerin hızla yenilik yapmaları,
geliştirmeleri ve yeterli ve alternatif çözümleri uygulamaları gerekecektir (Woolliscroft, 2020).

artvincovidcongress.org 730 - Bildiri Metni -