Page 220 - e-Kongre Bildiriler Kitabı

Okul yöneticilerinin etik liderlik becerileri iletişimsel, iklimsel, davranışsal ve karar vermede
etik olmak üzere dört farklı boyutta ele alınmaktadır. İletişimsel etik, yönetici ve çalışanlar arasında
sağlıklı iletişim ağının kurulması ve çalışanların iş doyumunun sağlanması ile ilgilidir. Çalışanlarına
karşı açık sözlü olan, onlara değer veren ve onlarla sağlıklı iletişim kurabilen bir lidere olan güvenin
artması beklenmektedir (Yılmaz, 2006). İklimsel etik, etkili bir okul iklimi oluşturmak için çalışanlara
sahip çıkılması, onların desteklemesi, düşüncelerin sevgiyi temel alan bir yaklaşımla yayılması, okul
kültürünün ve vizyonunun net bir şekilde ortaya konması, çalışanların yaratıcılıklarını maksimum
düzeyde ortaya çıkarabilecekleri bir çalışma ortamının hazırlaması ile ilgilidir (Yılmaz, 2005).
Davranışsal etik, yöneticinin dürüst ve adil davranışlar sergilemesi, örgütteki herkesi eşit görmesi ve eşit
muamele etmesine işaret etmektedir. Ayrıca, mesleğe bağlılık, anlayış, inanç, sorumluluk ve
başkalarının görüşlerine saygı da etik bir okul yöneticisinden beklenen diğer özelliklerdir. Karar
vermede etik, liderin ahlaki açıdan doğru kararlar verebilmesi, doğru ile yanlışı ayırt edebilmesi ve
verdiği kararlarda etik davranması kapsamında incelenmektedir (Turhan, 2007).

2.2. Literatür Taramasının Sonucu

Örgüt kültürü farklı mozaiğe sahip bireylerden oluşmakta ve bu doğrultuda örgüte has yeni bir
sistem oluşmaktadır. Oluşan bu sistem, örgüt içerisinde değişik inanç, değer, tutum, düşünce şekil ve
ahlak anlayışının bir arada var olmasına yardım eder ve bu da örgüt kültürü olarak bilinir. Örgüt
kültürünü, örgüt içerisinde oluşmuş değer ve kavramların tümüdür. Örgütsel etik kavramı ise, meydana
gelen bu yapının temellerinin atıldığı, arzulanan değerlere uygun olma isteminin sağlandığı ilkelerden
oluşur. Örgüt kültürü örgütteki etik ilkelerin somut bir çıktısı olarak karsımıza çıkmaktadır. Aynı
zamanda oluşan kültür içerisinde bireylerin davranış kalıpları etik sistemlere ne derece uyulduğunun da
bir göstergesidir. Böylece örgütsel kültürün etik ilkelerle ayrılmaz boyutta bileşen olduğu sonucu ortaya
çıkar (Gül ve Gökçe, 2008).

2.3. İlgili Araştırmalar

Baştuğ (2009), “İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Etik Liderlik Davranışlarına İlişkin
Öğretmen Görüşleri (Konya İli Örneği)”adlı çalışmasında; öğretmen algılarına göre resmi ve özel
ilköğretim okulu yöneticilerinin etik liderlik davranışı gösterme durumlarını, etik liderliğin dört alt
boyutunda karşılaştırmıştır. Genel Tarama yöntemi kullandığı araştırmasında 44 maddeden oluşan “Etik
Liderlik Ölçeği” yardımıyla verilerini toplamıştır. Araştırmaya katılan öğretmenlerin görüşlerine göre,
devlet ve özel ilköğretim okulu yöneticilerinin üst düzeyde etik liderlik davranışı gösterdikleri, en fazla
da etik liderlik davranışının alt boyutlarından birisi olan iletişimsel boyutta etik liderlik davranışı
gösterdikleri saptanmıştır. Ayrıca devlet ve özel ilköğretim okulu yöneticilerinin etik liderlik davranışını
gösterme durumları karşılaştırılmış ve etik liderliğin dört alt boyutunda da özel ilköğretim okulu
yöneticileri devlet ilköğretim okulu yöneticilerine göre daha fazla etik liderlik davranışı gösterdiği
saptanmıştır.

Erdem (2015), “Eğitim Yönetimi Etiği Ve Eğitim Yönetiminde Etik Liderliğin Kritiği” adlı
çalışmasında ilgili literatürü irdeleyerek eğitim yönetimi etiği ve eğitim yönetiminde etik liderliğin
kritiğini yapmıştır. Aynı zamanda eğitim yönetimi etiği ve eğitim yönetiminde etik liderliği irdeleyerek
çıkarımlarda bulunmuştur. Okul yöneticilerinin etik liderlik becerileri dört farklı boyutta; (1) karar
verme sürecinde, (2) davranışsal, (3) iletişim sürecinde (4) örgüt iklimi oluşturma sürecinde etik olarak
ele almıştır.
220