Page 219 - e-Kongre Bildiriler Kitabı-II
P. 219

Eğitimde Yeni Normlar-II                                  Uluslararası Covid-19 Kongresi




                 GİRİŞ


                 Okula gitme davranışı gelişimsel açıdan çocuklardan beklenilen bir davranış olup okula devamsızlık
            sonucu çocuğun rutin işleyişini sürdürememesi ya da okul ile ilgili kaygılarıyla başa çıkamaması sonucunda;
                 •  Okulda uzun bir süre devamlılık sağlamaması,
                 •  Okulda derslerin tamamına değil sadece bir kısmına katılması,

                 •  Sabahları okula gitmemek için kronik olarak ağır hareket etmesi sonucu okula geç kalması,
                 •  Okula gitmek için zorlanıldığında fiziksel şikayetlerinin olması gibi birçok durum ile karşılaşılmak-
                 tadır (Aslan, 2018).

                 Alanyazındaki bilgiler doğrultusunda okula uyum konusunda sıkıntı yaşayan ve okul reddi gösteren
            çocukların özellikleri şu şekilde sıralanabilir:
                 •  Genel olarak okula gitme isteği bulunmakla birlikte okul vakitlerinde ebeveyninden ayrılmakta
                 zorluk yaşarlar,
                 •  Okulda başına kötü bir şey geleceği endişesi duyarlar,
                 •  Okulda iken genelde üzüntü ve kaygı gibi duygusal sorunlar yaşarlar,

                 •  Gün boyu okulda bulunmakta zorlanırlar,
                 •  Sorunu ebeveynden saklamazlar ve ebeveyn izni dahilinde evde bulunurlar,

                 •  Akranlarına nazaran daha mükemmeliyetçidirler ve başarısızlık korkusunu daha fazla yaşarlar.
                 •  Okula gitmemek için bahaneler ararlar.
                 •  Okulda bulunacağı zamanın önemli bir kısmını kaçırırlar, bazı derslerde sürekli devamsız olurlar,

                 •  Okulu anımsatan şeylerden korkarlar (Çullu, 2019).


                 Okul uyum konusunda sıkıntı yaşamanın ve okul reddinin oluşmasındaki faktörlerin sadece çocuk-
            la ilgili olmadığı aynı zamanda aile, çevre ve okuldan da kaynaklandığı ifade edilmektedir. Bu faktörlerin
            soruna katkısının, şekil 1’de de gösterildiği birbirinden bağımsız ve nedenselliğin tek yönlü olmadığı ifade
            edilmekte ve bu faktörlerin her zaman karşılıklı ve etkileşimli olduğu belirtilmektedir (Thambirajah, Gran-
            dison ve De-Hayes, 2008).


















            Şekil 1. Okul reddine katkıda bulunan çeşitli faktörler (Thambirajah, Grandison ve De-Hayes, 2008)
                 Okul reddinde etkili olan aile faktörüyle ilgili araştırmalarda okul reddi olan çocukların ebeveynlerinde
            psikopatoloji görülme sıklığı ve ruhsal belirtilerin daha fazla olduğunu saptamışlardır. Genetik ve çevresel
            etmenler, çocuk ve ergenlerde, okul reddi gelişimine katkıda bulunduğu ifade edilmektedir (Ayaydın ve
            Takatak, 2018; Bahalı, 2008; Grandison, 2011; Özcan, 2004; Özcan, Kılıç ve Aysev, 2006; Prabhuswamy,


            - Bildiri Metni -                                219                   Eğitimde Yeni Normlar-II
   214   215   216   217   218   219   220   221   222   223   224