Page 423 - e-Kongre Bildiriler Kitabı-II
P. 423

Eğitimde Yeni Normlar-II                                  Uluslararası Covid-19 Kongresi




            edilmiştir. Hazırlıksız olduğumuz uzaktan eğitim sürecinde, öğretmenler, öğrenciler ve veliler çok çeşitli
            alanlarda sorunlar yaşamışlardır. En çok da uzaktan eğitim araçlarına erişim ve araçların kullanımı konu-
            sunda öğrenciler ve öğretmenler çok çaba sarf etmişlerdir.
                 Çünkü uzaktan öğretimde her ikisinin de rollerinde değişiklikler olmuştur (Toprakçı ve Ersoy, 2008). Bu
            kapsamda, eğitim öğretim görevlerini uzaktan eğitim yolu ile devam ettiren öğretmenlerin, süreç boyun-
            ca yaşadığı problemlerin detaylı şekilde belirlenmesi, eğitim öğretim faaliyetlerini iyileştirilmesi açısından
            oldukça önemlidir (Çakın ve Külekçi Akyavuz, 2020). Alparslan (2020) tarafından yapılan araştırmada ise
            Üstün Zekâlılar / Üstün Yetenekliler Eğitimi Bölümlerinde görevli öğretim üyelerinin genel olarak uzaktan
            eğitim hakkında olumlu bir görüşe sahip oldukları ve bu alanda uzaktan eğitim sistemlerinin öğrencilerin
            birçok ihtiyacına cevap vereceğini düşündükleri sonucuna varılmıştır.
                 Örgün ve uzaktan eğitim uygulamaları incelendiğinde kullanılan teknolojilerin bu eğitimlere verdiği en
            temel özelliğin, öğrencilere zamandan ve mekândan bağımsızlık sağlayabilmesi olduğu görülebilir. Doğru
            yöntem ve uygun teknoloji kullanıldığı, öğrenci ve öğretmen arasındaki iletişim gerektiği şekilde sağlandığı
            takdirde, internetle uzaktan eğitim uygulamalarının, örgün eğitim uygulamaları kadar başarılı olabileceği
            düşünülebilir (Yılmaz ve Horzum, 2005). Özellikle uzaktan eğitim sisteminden yararlanan öğrencilerin,
            eğitimini kendi kendine sürdürmek zorunda kalmaları, yalnızlık, uyumsuzluk, güdülenememe, iletişim ve
            etkileşim yetersizliği vb. pek çok sorunlarla karşılaştıkları göz önüne alınacak olursa, öğrenme sitillerinin
            uygun olarak düzenlenmesi pek çok yarar sağlayacaktır (Ekici, 2003).
                 Aydın-Çetinkaya (2020), araştırmasında eğitmenlerin çoğunun daha önce uzaktan eğitim araçlarını
            kullanmadıklarını ifade etmektedir. Kaplan (2021), salgın sürecinde yaşanılanların, ister istemez eğitim
            eşitsizliğini ortaya çıkardığını, devlet okullarının özellikle ilk ve ortaöğretim kısımlarında öğrenim gören
            öğrencilerin neredeyse yüzde elliden fazlasının teknolojik nedenlerle bu eğitimden yararlanamadığını be-
            lirtmektedir.
                 Ayrıca dünya ülkelerinde korana virüs salgın döneminde eğitimde yaşanan olumsuzlukların önde gelen
            sorunları arasında öğrenme kaybı, okulu bırakma isteği ve beslenme düzenindeki bozukluklar sayılabilir
            (Saavedra, 2020). Eş zamanlı olarak verilen eğitimlere tüm öğrencilerin erişiminde yaşanılan problemlerin
            öğrenciler arasında fırsat eşitsizliğine neden olduğu belirtilmektedir (Saran, 2020).
                 Sarıgöz (2019) tarafından yapılan araştırmada öğretmenlerin öğrencilerin dikkatini ders ortamına
            çekmek için materyal destekli eğitimden ziyade daha çok sözlü anlatıma önem verdiklerini ve böylelikle
            ders anlatımın da daha başarılı bir süreç izlenildiğini belirtilmektedir. Bu bağlamda salgın nedeniyle ger-
            çekleştirilen uzaktan eğitim sürecinin, niceliği yanında niteliğinin de önemli olduğu söylenebilir.
                 Öğretmenlerin bilgileri öğrencilerine aktarırken daha çok mesleki bilgilerine güvendikleri ve bu bağ-
            lamda temel bazı özellikleri kullanmadıkları (Sarıgöz, 2016), özellikle salgın süreci ile ilk kez karşılaşan
            eğitmenlerin uzaktan eğitim ve uzaktan eğitim materyali hazırlama konusunda bilgi ve becerilerinin sınırlı
            olduğu, bu sınırlılık karşısında da derslerin kusursuz işlenemeyeceği söylenebilir.
                 Uzaktan eğitim kavramı kuramsal temelli bir bilim dalı olarak görüldüğünden uygulamaların plan-
            lanmasının da bu temelde yapılması, sistemin düzgünce ve verimli bir şekilde çalışmasına katkı sağlaya-
            caktır. Eğitim kurumları yapacak oldukları öğrenme yönetim sistemi ve canlı ders yazılımı tercihlerini bu
            kapsamda gerçekleştirirlerse bu sistemle yeni tanışan ve teknolojik araçları kullanımda zorluk yaşayabilen
            eğitmenler için kolaylık olacağı söylenebilir (Durak, Çankaya ve İzmirli, 2020). Her kurumun kendi öğrencisi
            ve eğitmenlerinin durumunu göz önünde bulundurarak bu tercihlerini yapmalarında fayda vardır (Herand
            ve Hatipoğlu, 2014; İzmirli ve Akyüz, 2017). Bu minvalde eğitmenler konuya hâkim olabilecek ve ders an-
            latımlarında daha verimli bir hale gelebilecekler, yapılan çevrimiçi derslerin kayıt altına alınması ve sonra-
            sında sisteme yüklenmesi öğrencilerin anlatılan konuyu anlamalarında daha bir verimli hale getirecektir.
                 Eğitim alanında, web platformlarının etkin kullanımı ile sınıf ve okul etkinliklerinin performansları
            arttırılabilir, eğitim öğretim süreci olumlu yönde etkilenebilir (Rueda, Martinez, Ortega ve Madrigal, 2021).
            Ayrıca eğitim kurumları; eğitmen ve öğrencilerin anlayabileceği bir uzaktan eğitim uygulaması oluşturduk-


            - Bildiri Metni -                                423                   Eğitimde Yeni Normlar-II
   418   419   420   421   422   423   424   425   426   427   428