Page 111 - e-Kongre Bildiriler Kitabı

ekseninde kurulmuş bir filmdir. Uçağın Sesi filmi ise diğer sekiz filmin aksine bir sorun üzerine
kurulmayan, bir dayanışma öyküsünü ilham verici bir şekilde aktarmayı amaçlayan bir filmdir.

İncelenen filmlerden üçünde öğretmen temsili olumsuz özelliklere sahip olarak görülürken, bu

filmlerden ikisinde (Aynadaki Ben ve Evvelemirde Terakki) öğretmenler kurtarıcı rolünde temsil
edilmiştir. Bu durum da öğretmenin bir kısım öğrencinin gözünde büyük beklentilerin nesnesi

konumunda olduğunun işareti olarak görülebilir.

İncelenen öğretmen kategorisindeki filmlerin hiç birinde öğrencilerin olumsuz davranışlar

sergilediği görülmemektedir. Öğrenci kategorisindeki iki filmde ise olumsuz öğrenci temsiline rastlanır
ve filmlerden birinde olumsuz davranışlar göstermenin sebebinin teknoloji ile ilgili olduğu, diğerinde

bu davranışların finalde değiştiği görülür.

İki öğrenci filminde engelli öğrencilerle dayanışma temasının varlığı dikkat çekmektedir.

Öğrenci temsilinde kısıtlanmış ve itaatkâr öğrencilerin varlığı da yine ortak bir söylem olarak fark edilen
noktalar arasındadır.

SONUÇ, DEĞERLENDİRME VE ÖNERİLER

İncelenen filmlerde fark edilen eleştirel ortak noktalar arasında, kalıp yargılara eleştirel bakış,
kısıtlanmışlıktan kurtulma arzusu ve öznel fikirlerin desteklenmesi arayışı yer almaktadır. Engelli

öğrencilerle dayanışma öyküleri ve motive edici anlatıların varlığı, öğrencilerin bu konudaki
hassasiyetinin, empati gücü ve duyarlılığının bir göstergesi olarak kabul edilebilir. Öğrencilerin

«ailelerinin yaşamlarındaki etkisini anlatan» öykülere odaklanması, okul çağındaki çocukların özellikle

ergenlik döneminde aile içi sorunlar ve ebeveyn davranışlarından ciddi boyutta etkilendiğini ve buna bir
çözüm yolu aradığını ortaya koymaktadır.

Filmlerde yer alan öğretmen temsilinin bir yaşamın sürmesi ya da bir gencin kaybedilmesi
konusunda etki gücüne sahip, bir öğrencinin hayat akışında kırılma noktası yaratabilme gücüne sahip ve

kimi zaman kurtarıcı rolünde olması, bu mesleğe verilen önemin belirgin bir göstergesidir.

İncelenen filmlerin veliden öğretmene ve öğrenciye dek pek çok izleyicinin özeleştiri yapmasını
sağlayabilecek çeşitlilikte olması, bir kısmının ilham verici, umut öyküsü niteliği taşıması, bazılarının

eğitim süreçleri ile ilgili sorular sorulmasını sağlaması, filmlerin eğitim misyonlarını düşündürme ve
sorgulatma yolu ile güçlü biçimde yerine getirdiğini göstermektedir.

Sonuç olarak, eğitimde sinemanın kullanılmasının önemi de düşünüldüğünde, EBA ve benzeri

eğitim mecralarında nitelikli filmlerin sayıca arttırılmasının, okullarda sinema kulüpleri kurulması, yerel
ve ulusal kısa film yarışmaları gibi etkinliklerle öğretmen ve öğrencilerin düşüncelerini sinema yoluyla

111